Άκουσε
Όταν σου ζητώ να με ακούσεις κι εσύ αρχίζεις να δίνεις συμβουλές, δεν έχεις κάνει αυτό που σου ζήτησα.
Όταν σου ζητώ να με ακούσεις κι εσύ αρχίζεις να με ρωτάς γιατί, η μου λες ότι δεν θα έπρεπε να αισθάνομαι έτσι,
ποδοπατάς τα συναισθήματα μου.
Όταν σου ζητώ να με ακούσεις κι εσύ αισθάνεσαι ότι πρέπει να κάνεις κάτι για να λύσεις το πρόβλημα μου, με απογοητεύεις, όσο παράξενο κι αν σου φαίνεται.
Άκουσε με σε παρακαλώ. Το μόνο που σου ζήτησα ήταν να ακούσεις, όχι να μιλήσεις η να κάνεις κάτι · απλά να με ακούσεις.
Μπορώ να τα καταφέρω και μόνος μου! Δεν είμαι ανίκανος. Ίσως αποθαρρημένος και διστακτικός, αλλά όχι ανίκανος.
Όταν κανείς κάτι για μένα που μπορώ και πρέπει να το κάνω μόνος μου, συμβάλλεις στο φόβο και την αδυναμία μου.
Όμως, όταν αποδέχεσαι ως απλό γεγονός ότι νιώθω αυτό που νιώθω, όσο παράλογο κι αν είναι, τότε δεν χρειάζεται να σε πείσω και μπορώ να επικεντρωθώ στην προσπάθεια να κατανοήσω το κρύβεται πίσω από αυτό το παράλογο συναίσθημα.
Κι όταν αυτό γίνει σαφές, οι απαντήσεις ενια εμφανείς και δεν χρειάζομαι συμβουλές.
Τα παράλογα συναισθήματα αποκτούν νόημα όταν κατανοούμε τι κρύβεται πίσω τους.
Για αυτό σε παρακαλώ, απλά άκουσε με. Και αν θέλεις να μιλήσεις,περίμενε τη σειρά σου και θα σε ακούσω.
Το παιδί σου
