Οι στάσεις και οι συμπεριφορές των γονιών φαίνονται πολύ σημαντικές για την αυτοεκτίμηση.
Ο βαθμός αποδοχής, ενδιαφέροντος, στοργής και τρυφερότητας που εκφράζεται στο παιδί από το γονέα, επηρεάζει το παιδί πως θα βλέπει τον εαυτό του, το σώμα του και πως θα συναναστρέφεται με συνομηλίκους του. Παιδιά με υψηλή αυτοεκτίμηση έχουν μητέρες πιο στοργικές, έχουν στενή σχέση με τα παιδιά τους. Παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση έχουν μητέρες υπεραπασχολημένες, αδιάφορες, παραμελούν τα παιδιά τους, δεν τα καταλαβαίνουν.
Τα παιδιά νιώθουν σημαντικά και σπουδαία όταν οι γονείς τους ασχολούνται αληθινά με ότι τα προβληματίζει, διασκεδάζουν, συζητούν μαζί τους.
Παιδιά με υψηλή αυτοεκτίμηση έχουν γονείς που έχουν ξεκάθαρες προσδοκίες από τα ίδια, δεν τα μπερδεύουν. Θέτουν όρια με σταθερότητα και χρησιμοποιούν την επιβράβευση ως προτιμώμενο τρόπο να επηρεάσουν τη συμπεριφορά τους.
Παιδια με χαμηλή αυτοεκτίμηση, δεν έχουν καθοδήγηση από τους γονείς τους, η έχουν ελάχιστη , είναι σκληροί οι γονείς τους απέναντι στα παιδια, τα τιμωρούν, έχουν την τάση να τονίζουν τη δύναμη και την απώλεια της αγάπης.
Οι γονείς παιδιών με υψηλή αυτοεκτίμηση, έθεταν έναν μεγάλο αριθμό κανόνων και έδειχνα ζήλο για την επιβολή τους, αλλά η αντιμετώπιση μέσα σε αυτά τα καθορισμένα όρια δεν περιλάμβανε εξαναγκασμούς και αναγνώριζε τα δικαιώματα και τις απόψεις του παιδιού.
Οι γονείς των παιδιών με χαμηλή αυτοεκτίμηση, έθεταν ελάχιστα και ασαφή όρια. Ήταν δεσποτικοί, αυταρχικοί, απορριπτικοί, απόλυτοι, ανυποχώρητοι στις μεθόδους ελέγχου τους.
Εσείς που είστε τώρα γονείς και μεγαλώσατε δύσκολα και αγωνίζεστε για την αυτοεκτίμηση σας, δεν βοηθάει να νιώθετε ενοχές, αλλά να προσπαθείτε να καταλαβαίνετε και να συμπονάτε τους γονείς σας, τον παιδικό εαυτό σας και το παιδί σας. Μόνο έτσι θα σπάσετε το φαύλο κύκλο της αρνητικότητας γενεών.
