Η ντροπή είναι ένα οδυνηρό συναίσθημα που διεγείρεται από τη συναίσθηση της ενοχής, της έλλειψης, της απρέπειας, της εκτέλεσης μιας πράξης χωρίς αξία η της επίδειξης αυτού του οποίου τη συγκάλυψη υπαγορεύει η σεμνότητα.
Πολλές φορές υπάρχει μια παράλογα δηλητηριώδης μορφή ντροπής, κατά την οποία άνδρες, που δεν έχουν κάνει τίποτα κακό, νιώθουν τόσο ανάξιοι για τον ανδρισμό τους, ώστε προσπαθούν να αποκρύψουν από τους άλλους άνδρες την ίδια την ύπαρξη τους. Ίσως νιώθουν ασφαλείς μερικές φορές με τη σύζυγο τους η με άλλες γυναίκες κι άλλες φορές με οποιαδήποτε γυναίκα εκτός από τη σύζυγο τους, αλλά θεωρούν δεδομένο οτι δεν είναι άνδρες αρκετά ώστε να γίνουν αποδεκτοί στην ανδρική συντροφιά. Κι έτσι διαστρεβλώνουν τη ζωή τους με μια φρικτή μοναξιά.
Οι παθολογικά δηλητηριασμένοι “φιλόνικοι”, οι άνδρες που αγωνίζονται μέσα κι έξω. Από τα γήπεδα με την ίδια κτηνώδη αποφασιστικότητα να επικρατήσουν έναντι των άλλων αντρών, έχουν ίσως αποκτήσει αυτό τον τρόπο μέσα από εμπειρίες ντροπής κατά την παιδική ηλικία. Άνδρες που έχουν ντροπιαστεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να βρίσκονται συνεχώς σε πόλεμο με τον κόσμο γύρω τους, ενδέχεται να σταθούν αδίστακτοι στη διεκδίκηση της εξουσίας, αλλά είναι μάλλον απίθανο να την αποκτήσουν η να τη διατηρήσουν.
Όσοι άνδρες ανακαλύπτουν αυτή την ανάγκη για δόξα, προσπαθούν να κρύψουν τη ντροπή τους.
Ενδέχεται η φωνή της ντροπής να να μην έρχεται από τον πατέρα. Αγόρια που έχουν υποστεί σεξουαλικές παρενοχλήσεις από άνδρες η ακόμη και από μεγαλύτερα αγόρια, έχουν ταπεινωθεί από ισχυρότερα αρσενικά και ενδέχεται στο τέλος να νιώσουν οτι δεν αξίζουν το σεβασμό των ανδρών. Οι αναφορές αγοριών για σεξουαλικές παρενοχλήσεις και βιασμούς είναι σχεδόν το ίδιο συχνές με αυτές των κοριτσιών και μέσα από τις παρατηρήσεις μου, όλα αυτά τα χρόνια,έχω πειστεί οτι τα αγόρια το καταγγέλουν σπανιότερα από τα κορίτσια. Αν αναφερθεί, ίσως αποτραπεί σε τραγωδία και αν κρατηθεί μυστικό, έχει την ίδια καταστροφική επίδραση στην αίσθηση του άνδρα για ολότητα και ασφάλεια, με αυτήν που έχει και για τη γυναίκα.
Βλέπω συνεχώς άνδρες που εξαιτίας της ντροπής τους για μια φυσική ανωμαλία, κάποιο ελάττωμα στην ομιλία, αδυναμία για μάθηση, μικρό ανάστημα η καθυστερημένη εφηβεία, δεν μπορούν να πάψουν να είναι ανταγωνιστικοί. Ένας νέος άνδρας, στην προσπάθεια του να μη επιτρέψει σε κανέναν οτι κάποια δάχτυλα την ποδιών του είναι ενωμένα, κατηγορούσε τη συστολή, τον αλκοολισμό και την παχυσαρκία του. Μπορούσε να γδυθεί στο ντους με άλλους, αρκεί να μην έβγαζε τα παπούτσια του. Οι άνδρες όπως και οι γυναίκες μπορεί να διακατέχονται από εμμονές ιδέες για μια σωματική ατέλεια τους. Όμως η σπουδαιότερη σωματική αιτία αρσενικής ντροπής είναι ένας ανεπαρκής φαλλός.
