Στη διάρκεια του πρώτου χρόνου ζωής, τα μωρά σχηματίζουν ένα βαθύ δεσμό με τα κύρια πρόσωπα φροντίδας τους, αλλά επωφελούνται επίσης σημαντικά όταν βιώνουν καλές σχέσεις και με τα άλλα άτομα όπως παππούδες και στενοί συγγενείς, φίλοι κλπ. Η ποιότητα της φροντίδας είναι πολύ σημαντική και χρειάζεται να παρέχεται από τη μητέρα και τον πατέρα προς το παιδί. Με τη μαμά και το μπαμπά δημιουργείται ισχυρός δεσμός, έτσι ώστε αν αποχωρούν και επιστρέφουν, να βιώνει το μωρό ασφάλεια και εμπιστοσύνη όταν επιστρέφουν οι γονείς στο σπίτι.
Αν το παιδί αισθάνεται οτι το απορρίπτετε όταν σας χρειάζεται περισσότερο, πως αδυνατείτε να το ανακουφίσετε ή να το διασκεδάσετε, θα αναπτύξει ανασφαλή δεσμό μαζί σας. Το παιδί αναπτύσσει άγχος και πολύ συχνά είναι προσκολλημένο στους γονείς ή σε έναν από τους δύο γονείς ζητώντας συνεχώς να είναι μαζί του, με το να είναι αναστατωμένο, παρά ευχαριστημένο όταν τους βλέπει μετά από έναν απλό αποχωρισμό ή ακόμη αποφεύγοντας τους και δείχνοντας πως είναι ανεξάρτητο από τους γονείς χωρίς να τους χρειάζεται.
Οι γονείς επειδή εργάζονται, χρειάζεται να κάνουν ψυχολογική εργασία με τους εαυτούς τους, ωστε να μπορέσουν να συνδυάσουν τον απαιτητικό γονεϊκό ρόλο τους με τον ρόλο τους ως εργαζόμενοι, ώστε να καταφέρνουν να ανταποκρίνονται με ευστοχία στις βιολογικές και στις συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού τους.
Είναι απαραίτητο οι γονείς να διαθέτουν χρόνο και να περνούν με το παιδί τους δημιουργικά, έτσι ώστε να βιώνει ασφάλεια, ζεστασιά, χαρά, επαρκή φροντίδα και ευχαρίστηση το παιδί και να αναπτύξει ασφαλή δεσμό με τους γονείς του και μακροπρόθεσμα να επωφεληθεί από το ρόλο του εργαζόμενου γονέα που του παρέχεται ως πρότυπο.
