Ένα απο τα κύρια προβλήματα στην ψυχοθεραπεία είναι ότι πολλές γυναίκες φέρονται σαν να μην έχουν οι άντρες και οι πατεράδες κανένα δικαίωμα.
Δεν τους λαμβάνουν υπόψη τους, σαν να ήταν όλα όσα αφορούν τα παιδιά θέμα των γυναικών.
Χτυπάει επίσης άσχημα το οτι πολλοί άντρες θεραπευτές δεν δείχνουν καθόλου καλή διάθεση απέναντι στους άντρες. Αφήνονται σ’ αυτό που λένε οι γυναίκες, οταν αυτές παρουσιάζουν τους άντρες, σαν δαίμονες και κάνουν κόμμα με αυτες τις γυναίκες. Ωστόσο, τότε δεν υπάρχει πια καμία λύση. Μόνο όταν ο θεραπευτής προσφέρει μια θέση στη καρδιά του στον άνθρωπο που είναι παραγκωνισμένος, έχει δύναμη. Μπορούν οι γυναίκες να δηλώσουν “εχω δύναμη για τη λύση, γιατί ο πατέρας του παιδιού έχει μια θέση στην καρδιά μου. Την είχε αυτή τη θέση απο τη πρώτη στιγμή. Κατα συνέπεια, ξέρω και βρίσκω τη λύση. Μπορώ ακόμα να το διορθώσω>>.