Σε πολλά ζευγάρια υπάρχει η αμφιθυμία να ευχαριστηθούν τη ζωή τους. Για παράδειγμα ένα ζευγάρι ήρθε στο γραφείο μου για συμβουλευτική υποστήριξη. Τσακώνονταν διαρκώς γιατί η γυναίκα του είναι χαλαρή και θέλει να ξοδεύει χρήματα για την ομορφιά της. Ο άντρας βιώνει τη ζωή του με άγχος, πίεση για τα οικονομικά, αισθάνεται μεγάλη ευθύνη για όλα, σπάνια είναι ήρεμος, χαλαρός και συζητήσιμος. Συχνά βρίσκεται σε ένταση , είναι απόμακρος και φωνάζει προς τα παιδιά τους. Αυτό που συμπέρανα από την συνεδρία ζευγαριού και που εξέφρασα στο ζευγάρι, απευθυνόμενη πρώτα στον άνδρα, είναι:
<<για να επιβιώσεις και να σε αγαπάει η οικογένεια σου, έμαθες να εργάζεσαι πολύ σκληρά. Μέσα από αυτή την εμπειρία η οικογένεια σου, σου έδωσε το μήνυμα σαν να χρειάζεται να δουλεύεις και να συνεισφέρεις στο οικογενειακό εισόδημα από την πρώιμη παιδική ηλικία. Στην ουσία μέσα απ αυτή την εμπειρία αυτό που σου έδωσε η οικογένεια σου, είναι ότι εγώ θα σ αγαπώ και θα σ εκτιμώ άμα είσαι καλός δουλευτής. Δεν λάμβανες κατά το μεγάλωμα σου καμία ενθάρρυνση στο να διασκεδάσεις ή να ευχαριστηθείς.
Οι ψυχικές ανάγκες σου για χαλάρωση και ξεγνοιασιά, σε οδήγησαν να επιλέξεις τη συγκεκριμένη γυναίκα να παντρευτείτε και να κάνετε παιδιά Δηλαδή, στον αντίποδα είναι να ευχαριστιέσαι τη ζωή σου.
Μέχρι σήμερα είστε σε μια προσπάθεια να ισορροπήσετε σε μια πορεία που ο ένας να τραβάει από εδώ κ ο άλλος από εκεί. Κάπως η κοινή σας συμβίωση έχει χτιστεί σε μια πολύ μεγάλη αντίφαση ενώ από κάτω έχετε πολλά κοινά σημεία που είναι εύκολο να τα φτάσετε. Επειδή έχετε μοιραστεί και ζήσει μαζί όλα αυτά τα χρόνια, νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να δώσετε λίγο από το χρόνο σας, να έρχεστε στις συνεδρίες να καταλάβετε τι έχει γίνει στη ζωή σας και πως θα μπορούσατε να συντονιστείτε περισσότερο συναισθηματικά κ να δημιουργήσετε κάποιο κοινό χώρο που να βρείτε κοινά σημεία να μην είναι τόσο μεγάλη η αντίφαση μεταξύ σας. Πως σας ακούγεται αυτό;>>
