Όλες οι δυσκολίες επιλογής πηγάζουν από την πρώιμη σύγχυση γύρω από την ταυτότητα. Πολλοί από όσους δυσκολεύονται να πάρουν αποφάσεις στη ζωή τους, είχαν βρεθεί σε πολύ μικρή ηλικία στη δύσκολη θέση να πάρουν μερικές σκληρές αποφάσεις όπως να πάω με το μέρος της μαμάς ή του μπαμπά; Όταν οι γονείς έπαιζαν διελκυστίνδα σε βάρος του, ή σε άλλες περιπτώσεις όπως στο νηπιακό παιχνίδι του αδιεξόδου, όπου πίεζαν το παιδί να αποφασίσει και έπειτα το κορόιδευαν, όποια κι αν ήταν η απόφαση που είχε πάρει.
Το παιδί παίρνει κι άλλα μηνύματα από τη “δύσκολη” γέννηση του. Για παράδειγμα, ο Χ πληροφορήθηκε, ότι η μητέρα του ταλαιπωρήθηκε εικοσιπέντε ώρες για να τον φέρει στον κόσμο. Τελικά ωστόσο, εκείνος πέτυχε στη ζωή. Στη θεραπεία δηλώνει ότι “τώρα προχωρώ αργά, μα δεν υποχωρώ ποτέ. Δεν μου έρχονται εύκολα τα πράγματα, στο τέλος όμως πετυχαίνω πάντα το σκοπό μου” . Μια ζωή ολόκληρη, ακολουθεί τον τύπο συμπεριφοράς που συμβολίζει η διαδικασία της γέννησης του. Δεν είχε ως τώρα δει συνειδητά αυτή τη συσχέτιση, ούτε την πιθανότητα, πώς θα μπορούσε να την μεταβάλλει και να ενεργήσει σε μερικές περιπτώσεις γρήγορα, εύκολα, χωρίς μόχθο.
Η Ψ όπως αφηγείται στην ομαδική θεραπεία, η γέννηση της στάθηκε ένα ατελείωτο εικοσιτετράωρο μαρτύριο για τη μάνα της. Πήρε η Ψ το μήνυμά της: να αποζημιώνει την μητέρα της γιατί νιώθει ενοχή για τους πολύωρους πόνους που της προκάλεσε. “Έμαθα να είμαι καλή”, δηλώνει η Ψ. “Επίσης θυμάμαι πως ήμουν δύσκολο παιδί. Τίποτα δεν γινόταν εύκολα”. Μα όταν τη ρώτησα, “πως τα κανονίζεις έτσι, ώστε τίποτα να μη γίνεται ποτέ εύκολα” ήρθε μέσα της σε επαφή με την αιώνια τελειοθηρική μανία της και άρχισε να πραγματοποιεί αλλαγές.
Πολλά μυστικά μηνύματα μεταβιβάζονται στα παιδιά με κάθε λογής ιστορίες για τη γέννηση τους: Για παράδειγμα: “Ήρθες πρόωρα και δεν ζύγιζες ούτε δύο κιλά. Όταν σε έφερα στο σπίτι, φαινόσουν τόσο μικρό και ντελικάτο, που ούτε να σε αγγίξω δεν τολμούσα”. Εδώ το κρυφό μήνυμα είναι: “έχεις τη δύναμη να με τρομάζεις”! Αυτή η θεραπευόμενη, που είχε πει αυτά τα λόγια στο κοριτσάκι της, βεβαίωσε κατά τη θεραπεία, πως η κόρη της ξεπέρασε και τις πιο τολμηρές ελπίδες της και την κάνει να γουρλώνει διαρκώς τα μάτια από το φόβο της. Καταπιάνεται με ένα σωρό επικίνδυνα πράγματα, για τα οποία φαίνεται πολύ μικρή, ενώ οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι.
Σε μία άλλη περίπτωση το νεογέννητο κατέβηκε με τους γλουτούς και αυτός ο τοκετός κρατάει συνήθως περισσότερο και είναι πιο δύσκολος. Το νεογνό βγήκε μελανιασμένο και ο μπαμπάς έγραψε στο ημερολόγιο του παιδιού: “Ας αρχίσουμε από τώρα τις οικονομίες για την πλαστική εγχείρηση”. Δηλαδή το όχι και τόσο λεπτό μήνυμα: “είσαι άσχημη”. Το κορίτσι, δεκαπέντε χρονών σήμερα, έρχεται για θεραπεία και ένα από τα προβλήματά της είναι η πεποίθησή της για την ασχήμια της. Στην πραγματικότητα έχει μορφή εκθαμβωτική και ωραιότατο σώμα και προσπαθώ να τονώσω την αυτοπεποίθησή αυτού του κοριτσιού.
Ένας άλλος θεραπευόμενος στην ηλικία των 2 χρόνων, βίωσε το θάνατο του οχτάχρονου αδερφού του. Όσο μεγάλωνε δεν έπαυε να ακούει πόσο καλό παιδί ήταν ο αδερφός του “Αχ! και να ζούσε ο αδερφός σου Αχ! ο αδελφός σου έκανε τούτο Αχ! ο αδελφός σου έκανε το άλλο”. Ο θεραπευόμενος κατάλαβε πως δεν μπορούσε ούτε καν να συγκριθεί με τον αδερφό του, γιατί η μαμά του θεωρούσε πετυχημένο και αγαπούσε πραγματικά τον πεθαμένο αδελφό του και δεν πρόκειται να τον εκτιμήσει. Σκέφτηκε ότι θα ήταν καλό να πεθάνει κι εκείνος για να τον εκτιμήσει η μαμά του. ‘Ομως αντί να πεθάνει, έπαψε να ζει αφιερώνοντας τη ζωή του στη μελέτη. Πέρασε στην Ιατρική Σχολή, εργάζεται ως γιατρός σε νοσοκομείο παίρνοντας επαγγελματική άδεια στην ειδικότητα του ενδοκρινολόγου και έπειτα του ψυχιάτρου, σε μία ατελείωτη προσπάθεια να τον εγκρίνουν και να τον παραδεχτούν. Προσπάθησε να δουλέψει μαζί μου αυτά τα βαθιά τραύματα, αλλά μόλις κατάλαβε πως τον είχαν προγραμματίσει να πάψει να ζει, να κάνει το σκλάβο και πάντα να δουλεύει, δεν άντεξε και διέκοψε τη θεραπεία του.
Αυτά είναι ελάχιστα παραδείγματα που στόχο έχουν να προσέχουμε τι μηνύματα δίνονται στα παιδιά.
