Ένα φαινόμενο που συναντάμε συχνά στο γραφείο μας και που αντανακλά τις αδιέξοδες σχέσεις του ζευγαριού, είναι οι πολλές διαδοχικές και αλλεπάλληλες σχέσεις που, όλο και πιο συχνά, δεν σταματούν με το γάμο ή με τη δέσμευση για τη δημιουργία οικογένειας. Οι εξωσυζυγικές σχέσεις, παραδοσιακά ήταν αποδεκτές κοινωνικά, ανεκτές από τις συζύγους και θεσμοθετημένες σε πολλές κουλτούρες. Η πολυγαμία ήταν, και σε κάποιο βαθμό είναι ακόμα, ένα προνόμιο του άνδρα, το οποίο ο ίδιος, αλλά και οι άλλοι θεωρούν ότι είναι γονιδιακό χαρακτηριστικό του ανδρισμού.
Για παράδειγμα ο Χ δηλώνει στην ομάδα: “από τότε που παντρεύτηκα, δεν εχω πάει με άλλη γυναίκα, αλλά όμως το επιθυμώ!”
Σε μια άλλη ομάδα ο Ψ αναφέρει: “είμαι πιστός στο γάμο μου. Απλα στα ταξίδια μου τυχαίνουν περιπτώσεις και βρισκόμαστε μόνο για σεξ. Τίποτα παραπάνω”.
Στη φάση που βρισκόμαστε, ενώ το διαχρονικό φαινόμενο του πολυγαμικού άντρα εξακολουθεί να ισχύει, οι άντρες έχουν να διαχειριστούν και τις απιστίες των γυναικών. Η απειλή για τον άνδρα, είναι, ίσως, μεγαλύτερη από ότι για τη γυναίκα που μπορεί να κουβαλάει και τη σιγουριά κάποιων παραδοσιακών αντιλήψεων που τη διαβεβαιώνουν ότι οι περιστασιακές σεξουαλικές επαφές του συζύγου της με άλλες γυναίκες δεν απειλούν τη σταθερότητα του γάμου. Οι άνδρες όμως πιστεύουν ότι οι γυναίκες για να ενδώσουν σε μία σεξουαλική επαφή τρέφουν συναισθήματα για τον άντρα που τους ελκύει. Ο άνδρας βλέπει ή φοβάται ότι τα παράπονα της γυναίκας για περισσότερη εγγύτητα και επικοινωνία δεν τα κάλυψε ο ίδιος, εκείνη τα αναζήτησε και τα βρήκε σε έναν άλλον άνδρα που πλησιάζει περισσότερο στο πρότυπο του ιδανικού συντρόφου από ότι ο ίδιος.
Όταν υπάρχουν υποψίες, από τη μεριά των ανδρών, ότι η σύντροφός τους δεν είναι πιστή, οι χειραφετημένες σύγχρονες γυναίκες δεν διστάζουν, συχνά, να παραδεχτούν την ύπαρξη ενός άλλου άνδρα που της διεκδικεί ή τις ελκύει. Αντίθετα οι άντρες συνήθως αποκρύπτουν την εξωσυζυγική τους σχέση.
Ενώ, παραδοσιακά, ήταν οι άνδρες που δημιουργούσαν εξωσυζυγικές σχέσεις με νεότερες γυναίκες, σήμερα είναι πολύ συχνές οι περιπτώσεις γυναικών που συνάπτουν σχέση με νεότερους άνδρες.
Μια θεραπευόμενη είχε μακρόχρονη σχέση με τον Ζ, αλλά όταν επρόκειτο να παντρευτεί, σκέφτηκε καλά ότι με το Ζ ζουν το πάθος. Έτσι αποφάσισε να παντρευτεί τον Α, γιατί ήταν πιο στοργικός μαζί της και με τα παιδιά που θα έκαναν. Λίγους μήνες μετά το γάμο, διατηρεί παράλληλη σχέση με το γάμο της με την παθιασμένη σχέση της, τον Ζ.
Οι ερωτικές σχέσεις ανδρών με μεγαλύτερες γυναίκες είναι μία ακόμα αντιστροφή που μοιάζει να σηματοδοτεί βαθύτερες ανατροπές στον ψυχισμό τους. Οι νέοι αυτοί οι άνδρες δεν φαίνεται να αναζητούν μόνο υποκατάστατα της σχέσης τους με τις μητέρες τους. Δεν είναι οι άνδρες που αποκαλούνται ειρωνικά “μαμάκηδες”. Αντίθετα, είναι νέοι άνδρες που θαυμάζουν τις μεγαλύτερες γυναίκες οι οποίες έχουν μεγαλύτερη εμπειρία ζωής από τους ίδιους και μοιάζουν στα μάτια τους απελευθερωμένες από τα δεσμά του παρελθόντος, ένα πρότυπο γυναίκας που αποκαλούν με διθυραμβικά επίθετα όπως θεά ή ανώτερο ον. Οι νέοι αυτοί οι άνδρες που βίωσαν ως παιδιά την αυτοδιαγραφή της μητέρας τους η οποία έθαψε τα όνειρα της, δίνουν σε μία άλλη γυναίκα αυτά που στερήθηκε εκείνη. Προστατεύουν την αγαπημένη τους που συχνά είναι δυστυχισμένη σε ένα γάμο ή χωρισμένη που παλεύει με ένα σωρό πρακτικά προβλήματα Προσφέροντας από τη μία φροντίδα και προστασία και από την άλλη σεξουαλική ικανοποίηση ενισχύονται και οι δύο πυλώνες της παραδοσιακής ανδρικής ταυτότητας σε αυτό το ανεστραμμένο μοτίβο σχέσης του ζευγαριού επιτυγχάνεται η πολυπόθητη ισοτιμία που τόσο δυσκολεύονται να πετύχουν τα σύγχρονα ζευγάρια μέσα στο πλαίσιο τόσο της οικογενειακής όσο και της κοινωνικής ζωής.
