Ακούστε συμπάσχοντας
Όταν ακούτε τα παιδιά σας συμπάσχοντας με αυτά, τα βοηθάτε να νιώθουν αποδεκτά, συντροφευμένα, πιο δυνατά!
Απομακρύνετε τις αιτίες που αποσπούν την προσοχή, όπως δραστηριότητες, εξωτερικούς θορύβους και κίνηση, τις δικές σας προεκτιμήσεις, το προσωπικό άγχος σας.
Ανταποκριθείτε σε συναισθήματα και όχι σε πληροφορίες, ενθαρρύνοντας το παιδί να μιλήσει και μιλώντας εσείς λιγότερο. Επίσης να το παροτρύνετε ζητώντας να σας πει κι άλλα, να συνεχίσει
Δείξτε ότι συμπάσχετε λέγοντας του για παράδειγμα: “πρέπει να αισθάνθηκες άσχημα”
Επαναλάβετε η παραφράστε
Προχωρήστε και σε προσωπικές αποκαλύψεις. Όχι όμως τόσο εκτενείς ώστε να μετατοπίσετε το κέντρο της συζήτησης από το συνομιλητή σας / το παιδί σας.
Διευκρινίστε “δηλαδή αυτό που λες σημαίνει…”, “εννοείς ότι…;;”
Επιβεβαιώστε – επαινέστε: “είσαι από τα άτομα που….”
Αποφύγετε τις αποθαρρυντικές εκφράσεις και ενέργειες όπως συμβουλές με αυστηρό επικριτικό τόνο
Μην επιβάλλετε τη γνώμη σας. Αφήστε το παιδί να προτείνει και συζητήστε μαζί του με ζεστασιά και αποδοχή. Μην του λέτε τι θα κάνατε στη θέση του αν δεν σε ρωτάει τη γνώμη σας
Σταματήστε τη μη λεκτική απόρριψη. Όταν αποφεύγετε να κοιτάξετε το παιδί στα μάτια, όταν χασμουριέστε, όταν αφαιρείστε, η του κάνετε επιθέσεις, η χρησιμοποιείτε ανάρμοστο χιούμορ, πληγώνετε το παιδί σας,
